W grudniu 2024 roku w niewielkim oszklonym lokalu przy ulicy Marszałkowskiej 83 otwarto pierwsze muzeum poświęcone polskiej historii queerowej. QueerMuzeum, reklamowane jako piąte tego rodzaju na świecie i trzecie w Europie, opowiada o historii osób nieheteronormatywnych. Jego misją jest destabilizowanie dominujących narracji historycznych oraz otwieranie przestrzeni dla różnorodnych podmiotów i perspektyw badawczych.
Ekspozycja muzeum oparta jest na osi czasu, obejmującej okres od XVI wieku do wczesnych lat 2000. Dolna część osi przedstawia konteksty społeczno-polityczne queerowego życia, natomiast górna skupia się na indywidualnych bohaterach queerstorii. Taki układ umożliwia jednoczesne zrozumienie warunków kształtujących życie osób nieheteronormatywnych oraz reakcji, które często były odpowiedzią na doświadczaną opresję.
Narracja wystawy została podzielona na kilka okresów: czas przedoświeceniowy, lata 1790–1850, XIX-wieczną opresję związaną z „wynalezieniem homoseksualisty”, początek XX wieku, okres faszyzmu i totalitaryzmów, powojenną ciszę, rewolucję lat 60. zakończoną epidemią AIDS, aż po współczesność, nieśmiało określaną przez kuratorów mianem „przełomu”.
Oś czasu opracował zespół pod przewodnictwem prof. Piotra Laskowskiego z Pracowni Badań nad Historią i Tożsamościami LGBT+, działającej przy Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, we współpracy z Radą QueerMuzeum, w której skład wchodzą zaproszone aktywistki, historyczki i kuratorki.
Obecnie wystawa jest stopniowo digitalizowana i wkrótce będzie dostępna na stronie internetowej QueerMuzeum. Już teraz można tam znaleźć przewodnik po ekspozycji.
